یادمان باشد، فردا ،حتما، ناز گل را بکشیم...
حق به شب بو بدهیم...
و نخندیم دیگر، به ترکهای دل هر گلدان...
... و به انگشت، نخی خواهیم بست تا فراموش نگردد فردا...
زندگی شیرین است...
زندگی باید کرد ولی نه به هر قیمت...
وبدانم که شبی خواهم رفت...
و شبی هست که نباشد پس آن فردایی...
با اجازه سهراب...و اینک اصلاحیه:
یادمان باشد فردا حتما.ناز رییسمان را بکشیم...
حق به هر دزد و ملا بدهیم...
و نخندیم دیگر به شپشهای ته هر جیب...
و به تخممان نخی خواهیم بست تا فراموش نگردد فردا...
مثل دیروز...مثل امروز زندگیمان تخمیست...
زندگی را باید کرد...به هر قیمت که شده...
و بدانیم که شبی دیگر نیست...امشبی را باید کرد...ملتی را...به امید فردا...
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .