دیگر بر کاغذ ابریشمین اشعار موزون نمی نویسم و انها را در قاب زرین نمیگیرم زیرا درگاهی است نغمه های جانسوز خویش را بر خاک بیابان مینویسم تا با دست باد به هر سو پراکنده شود. ولی اگر باد خط مرا با خود ببرد روح سخنم را که بوی عشق می دهد به جایی نمیتواند ببرد.
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .